وقتی فرزند داری

حالا که فکر می کنم می‌بینم بعد از مادر شدن بیشتر تربیت شده‌ام تا تربیت کرده باشم.

هیچوقت حتی فکرش رو نمی‌کردم مادر شدن هم آدم را می‌سازد.

وقتی فرزند داری، دروغ نباید بگی حتی در حد اینکه اینجا نیستم یا خواب نبودم...

وقتی فرزند داری، باید خوش قول باشی... تمام قول‌های ریزت هم مهم می‌شوند؛

وقتی فرزند داری، با برنامه می‌شوی چون بدون برنامه از هم می‌پاشی؛

وقتی فرزند داری، جمعه‌ها رو با علاقه کار خونه می‌کنی و بعد هم می‌گی آخیش چقدر جمعه خوبی بود...

وقتی فرزند داری، یاد می‌گیری عصبانیتت رو باید کنترل کنی...

وقتی فرزند داری، می‌فهمی اگه حق هم داشته باشی نباید داد بزنی...

وقتی فرزند داری، باید زورگویی رو تحمل کنی...دیگه اونقدرها مثل قبل برات سخت نیست

وقتی فرزند داری، خواب تو رو باخودش می‌بره و نمی‌تونی تا هر وقت دلت خواست بیدار بمونی و فیلم ببینی... برنامه خوابت تنظیم میشه(اینو مامان و بابات هم نتونسته بودن تنظیم کنن)

وقتی فرزند داری، الکی خوشی...

وقتی فرزند داری، قدر خیلی چیزها مثل سلامتی رو بیشتر می‌‌دونی...

وقتی فرزند داری، قدر خونواده و پدر و مادر رو بهتر می‌فهمی...

وقتی فرزند داری، دیگه باید برنامه غذاییت مرتب باشه، کسانی هستند که این چیزها حالیشون نیست که درس و کار و ... داشتم و نشد و نیمرو میزنم یا فست فود ...باید پلو و خورش داشته باشی...

وقتی فرزند داری، خدا نه تنها فرزند که به تو نعمت‌ها داده...پس شکر!